Прощання з Другом

Після тривалої хвороби помер український політик Анатолій Матвієнко, символічна людина, депутат Верховної Ради у шість мандатів. У його біографії легко знайти найважливіші нитки та звивини української політики після 1989 року.

Анатолій Матвієнко у вересні 2006 року підчас Економічного Форуму в Криниці (Польща). Біля нього Ева Ключковська (моя дружина), тодішня заступниця головного редактора щоденної газети "RZECZPOSPOLITA" ("Жечпосполіта"), котра модерувала дискусійну панель в якої виступав Анатолій Сергійович.

 

ODEJŚCIE PRZYJACIELA

Anatolij Matwijenko, foto: Radio SVOBODA

Przed kilkoma dniami, po długiej chorobie, zmarł ukraiński polityk Anatolij Matwijenko, człowiek - symbol, deputowany Rady Najwyższej sześciu kadencji. W jego biografii łatwo znaleźć najważniejsze wątki i meandry ukraińskiej polityki po 1989 roku. 

W pierwszym parlamencie niepodległej Ukrainy w latach 1990 - 94, Anatolij Matwijenko był jednym z liderów tej części środowisk postkomunistycznych, która opowiedziała się za niepodległością. Szybko zdobywał popularność i wpływy, zwłaszcza na ukraińskiej prowincji. W latach 1996 - 99 jako współtwórca i lider ówczesnej partii władzy - NDPU (Partii Ludowo-Demokratycznej) był jednym z najbardziej wpływowych polityków w Kijowie, de facto człowiekiem "numer dwa" w kraju. Od 2000 roku w opozycji, pozostawał w ostrym konflikcie z prezydentem Leonidem Kuczmą i popierającymi go oligarchami. Sprzymierzył się z Julią Tymoszenko i jako jej zastępca w Bloku "Ojczyzna" ("Bat'kiwszczyna") wziął w październiku 2002 roku udział w zorganizowanej w Pałacu Belwederskim w Warszawie przez rządową Fundację "Wiedzieć jak" - której byłem wówczas prezesem - konferencji "Ukraina w Europie" z udziałem Aleksandra Kwaśniewskiego, Gorana Perssona, Javiera Solany, Wiktora Juszczenki i wielu innych czołowych polityków Polski, Ukrainy i regionu.